Иван шамякин сатанинский тур скачать

Dating > Иван шамякин сатанинский тур скачать

Download links: → Иван шамякин сатанинский тур скачать → Иван шамякин сатанинский тур скачать

Яны зноў адышлі, даўнія партызаны, старыя людзі i... Але вачэй нішто не схавае — ні барада, ні бровы. Але гэта адносіны людзей, а не этнасаў, дзяржаў, імперый.

Ад такога ханжаства шкрабанула на сэрцы злосць, як грудная жаба: — Не турбуйся пра інтэлігенцыю! Але тут жа засвістаў вясёлую мелодыю. Нехта нават усумніўся: — Вы праўда Янка?.. I для Марыські — маленькі спектакль, яна скінула капюшон курткі, адкрыла свае светленькія валасы, заззяла, калі Аўста дала ёй, а не даросламу, фотаапарат, каб Марыся i яе зняла побач з дзедам, які падпісваў кнігі на cпiне рыжага мастака. Па тэлевізары яна глядзела толькі фільмы-казкі з Марысяй. Шамякина прежде всего в том, что на этот раз он выбрал в главные герои произведения о войне не просто обыкновенного, рядового человека, как делал раньше, а женщину из самых низших и духовно отсталых слоев населения…» В. Іван баяўся азірнуцца, глянуць Міхалу ў вочы. Не мне трэба жыццё — ім... Вярнуў i прашыпеў выканаўцу: — Што ловіш варон? Иван Петрович Шамякин — гордость Беларуси, известный писатель, проживший жизнь успешного человека. Даў Марысі патрымаць стос кніжак. » — Такой сумы ў мяне няма,— перакладчыца сказала гэтак жа суха, як i гаспадыня.

Ты думает, я пажартаваў з гэтым купцом? Усе заняты тым, што стараюцца больш хапнуць. Действие романа происходит в первые послевоенные годы.

Шамякин сатанински тур - Смешна думаць пра цуды тэхнікі, калі няма кавалка хлеба i ў кватэры холад. Высоко был оценен читателями первый роман — «Глубокое течение», поднимающий тему партизанской борьбы в военные годы.

» Уразіла моцна, але згадзіцца, што ў труне ляжала безобра... Прачнуўся Ігнат Андрэевіч як пасля глыбокага наркозу. Не адразу выходзіў з небыцця. Ранкам ён чуў за сцяной галасы сына i нявесткі. Яны на нейкае імгненне разбудзілі яго, i тут жа ён зноў заснуў i не чуў, як Андрэй адыходзіў на працу. Сын усё ўмеў рабіць ціха i непрыкметна. Прафесія навучыла ці што? Такой жа бясшумнай была i Паліна, нявестка, выкладчыца універсітэта. Яна ні разу не разбудзіла яго ні та... У паходзе за пакупкамі яны заўсёды спрачаліся. Дарога ў дальні ад ix дома магазін, «чалавечы», як называла яго Галіна Пракопаўна, ішла міма шыкоўнага прыватнага супермаркета. Але сама Галіна ніколі не заходзіла туды. Адно расстройства — ад таго, што там прадавалі i чаго яна не магла купіць: мала ў кішэні месцілася грошай. Можна, канечне, спусціць адразу дзве пенсіі, парадаваць страўнікі. Але паміраць яшчэ рана... Дзве «Волгі» імчалі па вузкай шашы, што разразала густы лес. У святле фар гонкія сосны выглядалі фантастычна-казачнымі: густабронзавыя ствалы, серабрыстая, як запарошаная інеем, ігліца галін у недасягальнай вышыні. А там, куды фары не закідвалі снапы святла, вісела цяжкае чорнае пакрывала жнівеньскай ночы. Зоркі можна было ўбачыць, глянуўшы ўбок, у вузкія прагаліны паміж дрэвамі. Пад імі ўнізе, вырываючыся з святла, цемра застывала, бы... Аксён Пракопавіч сядзеў на кухні i паглыблена чытаў кнігу на нямецкай мове з мноствам матэматычных формул. Не, не проста чытаў, як раман, a ўдумліва вывучаў, рашаў задачы, выпісваў ix у агульны сшытак. Час ад часу ў захапленні цмокаў языком, зрэдку хмурыўся, яўна дакараючы ці то аўтараў, ці то сябе, што не дайшоў да такога. Не лічыў, што ён авалодаў усімі таямніцамі навукі навук — вышэйшай матэматыкі — яны ж невычарпальныя. У кнігу народнага пісьменніка Івана Шамякіна ўвайшлі новыя творы: аўтабіяграфічная аповесць «Слаўся, Марыя! », прысвечаная жонцы; «Губернатар», галоўнымі героямі якой з'яўляюцца сам губернатар і яго памочнік-пралаза, што змог арганіза ваць яму і выбары, і «каханне», і яго ж забойства; «Пошукі прытулку» — пра пажылога чалавека, яко му не было дзе прытуліцца на старасці гадоў; «У засе ні палаца» — пра сучаснага бізнесмена, і «Абмен» — пра... Я цяжка перахварэў на адзёр. Калі ачуняў, мяне выпусцілі з хаты ў двор. Стаяла снежная зіма, здаецца, што ў маленстве ўсе зімы былі снежныя. Снег іскрыўся, сляпіў вочы. I ўвесь свет пасля хваробы ўяўляўся абноўленым, прыгажэйшым. Біліся вераб'і за крошкі хлеба на сметніку. На галінах вішні ў гародзе весела цівількалі сініцы. Але чым заняцца малому? Ён галасіста кукарэкаў ці не на плоце, што адгароджваў ix двор ад суседскага. Не адразу адляцелі ўявы таго, што яна бачыла ў сне. А бачыла яна харч — гapy харчу: мяса, сала, смятану, цыбулю, капусту... Здавалася б: што страшнае ў тым, што сніш такое багацце? А страшнае тое, што ў доме пуста i галава забіта аднымі думкамі: чым накарміць дзяцей? Таму i сніць штоноч зыркае полымя ў печы i мност... Сакратар райкома камсамола Уладлен Супец паставіў сабе за мэту стаць пісьменнікам. Да літаратуры яго цягнула даўно, яшчэ ў школе сачыняў вершыкі, штук пяць надрукаваў у піянерскіх газетах. Але бацька i маці пагасілі мастацкі агеньчык: прымусілі паступіць на факультэт эканомікі. Не таму што хацелі, каб сын стаў слынным эканамістам. Рыхтавалі сыну іншую кар'еру. Ульян Супец спаў i бачыў на сваім месцы кіраўніка справамі высокага каміт...